Fotoğraflarla daldığım sisli geçmişten Gabriel Akyüz’ün sakin sesi çıkardı beni, ‘’ önemli olan inanmaktır’’ dedi, ‘’bunun biçimi, ifadesi hiç önemli değil’’ ve ardından ekledi: ‘’ Eğer inançlar yani dinler barışmazsa insanlar hiçbir zaman barışmayacaktır…’’ Avludaki ağaçlardan güvercinler havalandı, kanatlarına takılan erguvan rengi akşam Mor Behnam Kilisesi’nin nakışlı taşlarına dokunup ruhanînin aynı renkteki ipek gömleğinin kıvrımlarında dağıldı. İçimizi kuşatan huzurla teşekkür ve veda ederek ayrıldık bu kutsal mekândan, saygıdeğer ruhanî hiç değişmeyen sükûneti ve belli-belirsiz ama hep varolan ince gülümsemesi ile uğurladı bizi. Mardin kurulduğu tepeden geniş ovaya birer birer yanan ışıklarıyla göz kırparken, ‘’ evrensel barış ve dinler kardeşliği’’ adına, taşın fısıldadığı bu kadim duaya ‘’amin’’ demek düştü bize. Kimbilir, belki birgün…