TAŞIN FISILDADIĞI KADİM DUA: MARDİN…
''Chi/Yaşam Enerjiniz'' dergisinin Kasım sayısında yayınlanmıştır.

‘’Kasımiye Medresesi’’nin üst katında, sol taraftaki büyük kubbenin yanında durup ovaya baktım. Akşam güneşi altında sonbaharın bütün renklerini dalgalandıran, ufuk çizgisine doğru koyulaşıp laciverte dönen, uçsuz bucaksız bir sihir deniziydi önümde uzanan… Burada zamanı dondurup öylece kalmak istiyor insan ama Mezopotamya ovasının büyüsünden kurtulup biraz daha yukarıda bizi bekleyen Mardin’e gitmemiz gerekiyordu, ‘’Kırklar Kilisesi’’nde, ‘’inancın taşa nakışlandığı’’ yerde tarihle randevumuz vardı. Eğilip medresenin avlusundaki havuza baktım bir kez daha; taş kubbelerin kenarından süzülen güneş ışığının su ile buluştuğu noktada sadece ışık değil, adeta zaman da kırılmıştı, gözlerimi kapadım, gökkuşağı renkleriyle yıkanan ruhumu Mardin’e teslim ettim…